Bergwandeling 12 december 2024 Van Pico de las Nieves naar Cruz Grande.
Na de busproblemen bij onze laatste 2 wandelingen stonden we nu gespannen te wachten of het deze keer wel zou lukken. We hadden wel weer zin in een goede wandeling. Er stond in ieder geval een mooie bus klaar voor ons. De weersverwachting was dat het boven fris zou zijn maar wel droog. Nou dat kwam uit, boven 11 graden, zelfs zonnig en vrijwel windstil. Een lekker wandelweer waar je weer een frisse neus van kreeg. De (regen)jacks konden uitblijven.
Na de goede koffie in restaurant Ayacate in Ayacate reden we door naar de Pico de las Nieves. Het hoogste punt van het eiland, wat natuurlijk door verschillende van ons beklommen moest worden. Het wandelpad startte iets lager.
We waren ondertussen getuige van de stuurmanskunsten van onze buschauffeur, die zijn gevaarte moest keren op een smalle parkeerplaats met voor en achter de bus maar 0,5 m ruimte!!! Hij redde dat zonder problemen.
Wij doken met de groep het bos in. Door de lage temperatuur was er dauw op de dennenaalden waardoor er druppels vielen. Zelfs zonder echte regen wordt het toch vochtig daarboven. Niet alleen de bomen gebruikten dat condenswater weer om te groeien maar ook vele andere m.n. kruidenplanten staken hun kop al op. Volgende maand of in februari gaan die weer bloeien. Heel mooi al dat frisse jonge groen.
Het was helder en tussen de bomen door hadden we mooie uitzichten en vergezichten, zelfs van de Teide op Tenerife was een puntje te zien.
Het eerste stuk was erg afwisselend, gevarieerd terrein met afdalingen en stijgingen. Prima om de benen weer even te laten wennen.
Halverwege de tocht was er een pauze bij de Ventana de Nublo, een mooie stenen boog waar je onderdoor kon uitkijken op de Roque Nublo. Een fotogeniek punt.
Vanaf daar werd het bos wat dunner en waren er grotere vlakten met vulkanisch gesteente waar absoluut niets groeide. Gelukkig waren deze stenen nu droog en dus veilig te belopen, want bij nat of vochtig weer kunnen die stenen behoorlijk glad zijn.
Na ongeveer 6 km verlieten wij deze stenen vlakten en begonnen aan de afdaling naar Cruz Grande. Hier was een mooi geplaveid pad van allerlei bergstenen gelegd. Goed te belopen maar wel vrij steil soms. We hadden dankzij het goede zicht prachtige uitzichten op de bergen en dalen rondom ons.
Een bijzonder wandelgebied.
Bij Cruz Grande stond de bus al op ons te wachten om ons weer naar het restaurant in Ayacate te brengen, waar we voor niet veel geld van een lekkere lunch met verschillende voorgerechten en verschillende gegrilde vleessoorten konden genieten met bijpassend drankje.
Voor de statistieken: lengte tocht 8,4 km, starthoogte 1945m, eindhoogte 1260m, wandeltijd 3,5 uur.
Een prachtige tocht, super gezellig met heerlijke lunch.
We hebben allemaal genoten van een dag als deze en die willen we graag weer hebben. Mocht ook wel na 2 (bus)teleurstellingen.
Theo Rutten
