En dan is er pizza!!!
Niets wijst er om drie uur ’s middags nog op dat de tennistoss vandaag ‘anders dan anders’ zal zijn. De tennisclub van de NVGC heeft, zoals de laatste tijd gebruikelijk, alle gravelbanen van het Tennis Center Conde Jackson tot zijn beschikking (zeven in getal, het Centre Court inbegrepen). Er staan 28 spelers (m/v) op de baan (we spelen immers dubbels), en een zestal spelers hebben verplicht pauze. Op een paar achterblijvers na hebben de Duitse tennissers, die een paar uur eerder de halve finales van hun inmiddels tweede Canarische wintertoernooi hebben afgewerkt, met toeschouwers en al het veld geruimd. Er lopen nog wat onbestemde padelgasten rond en op de twee “harde” banen staan een paar buitenstaanders te singelen. Onder en voor de luifel van de cafetaria staan degenen te wachten die pas om halfvier aan hun programma beginnen. Verder zit, loopt en hangt er wat aanhang bij de bar, op de publiekstribune en in de gangpaden tussen de banen. Kortom, de oranje-grijze golf heeft het tennispark weer met overmacht in bezit genomen.
Het is stralend weer. Ronde na ronde wordt afgewikkeld. Er staat wel wat wind van opzij, waardoor de nodige ballen – tot frustratie van de desbetreffende spelers – buiten de lijnen terechtkomen. Er ontstaat wat consternatie als een nieuwkomer niet op de aan hem toegewezen baan komt opdagen omdat hij last heeft gekregen van zijn achillespees. Er wordt met wat geschreeuw over en weer een invaller gevonden, maar die wordt na een paar minuten vanuit een andere baan weer tot de orde geroepen, want volgens de indeling moet hij dáár spelen. Hij druipt beduusd af. Net als de drie overgebleven tossers hebben besloten om dan maar een ronde Amerikaantje te spelen, dient zich uit het niets een volgende invalster aan en kan er “normaal” doorgedubbeld worden.
Uiteindelijk is het halfzes, klinkt de koebel en begint de paddentrek vanaf de banen naar het clubhuis. Terwijl sommigen drankjes bestellen, zijn anderen druk in de weer met het verplaatsen van tafels en stoelen. De vijf achtergebleven Duitsers worden bijkans gesommeerd om het door hen in gebruik genomen meubilair af te staan en op te hoepelen. Bedremmeld slaan zij vanuit een hoek het tafereel gade. Vanwaar al die drukte? Wat staat hier allemaal te gebeuren? Het antwoord laat niet lang op zich wachten: de Holländer organiseren vandaag een pizza party! Vanuit het niets verschijnen plotseling tientallen kleurrijke pizzadozen die, eenmaal op tafel, hun eveneens kleurrijke inhoud prijsgeven. De Duitsers begrijpen algauw dat zij niet op dit feestje zijn uitgenodigd en druipen eveneens af. De tennissers en enkele aanwezige eega’s happen gretig in hun pizza’s.
Inmiddels hebben Ron en Quido, leden van de NVGC-jamsessie een plekje op het kunstgrasveldje tussen de lange rij tafels en het Centre Court ingenomen en klinken hun eerste noten. Het ongeveer vijftigkoppig publiek zwijmelt eerst nog wat weg, maar wordt even later wakker geschud door het luidkeels door een derde jamsessielid ten gehore gebrachte Kom van dat dak af! Kort daarna nemen indeelster Monique en verenigingsvoorzitter Rob hun verantwoordelijkheid en openen tijdens een schuifelnummer de dans. Het tweemansorkest voelt aan dat het tijd is om de voetjes van de grond te krijgen en gooit het muzikale roer om. Het swingt de pan uit, en een groot aantal pizzaverorberaars reageert bijna als lemmingen: als de wiedeweerga wordt het hele grasveldje overspoeld met huppelende tennissers. Charly, de man achter de bar, weet niet wat hij ziet en snelt naar buiten om met open mond foto’s te maken.
Terwijl de lege pizzadozen zich opstapelen, verandert het repertoire in countrymuziek en wordt het langzaamaan donker en frisser. Tijd voor menigeen om de terugweg naar huis te aanvaarden, dankbaar terugkijkend op (alweer!) een geslaagde tennisdag.
