2de etappe. Van Palmeira naar Mindelo Cabo Verde. 26 febr – 9 maart.
´s Middags nog kant en klaar afhaal eten, cachupa, eenpansgerecht met bonen, vlees, aardappelen, gekocht bij de lokale voetbalclub die ook als sociale club dient. Veel mensen eten daar of halen eten. De club dient als sociale ontmoetingsplaats.
Om 14.15 anker opgehaald en vertrokken. 120 mijl naar Mindelo. Mooi bezeilde koers, ZW en de wind is 20 – 25 kn NO. Dat is een wind vanuit de Sahara, een Harmattan. In Spanje een Calima. De lucht is rood/bruin met matig zicht. Het is even wennen maar het wordt een goede nacht op zee.
Na 20 uur zeilen kunnen we de volgende dag om 10.15 afmeren in de marina in Mindelo. De steiger wiebelt flink op de deining en bij het afmeren houdt Detlev zich stevig vast aan de elektriciteitspaal op de steiger. Die is daar niet op berekent en breekt af. Detlev gaat bijna met paal en al te water, maar ik kon hem nog net pakken. Weer een goede daad, na eerst de Spirit nu een bemanningslid gered!! Maar de paal ging wel te water en was nat, met kortsluiting tot gevolg. Bij terugplaatsen van de paal begint deze spontaan te branden. Gelijk de havenmeester gewaarschuwd die de stroom uitschakelt.
´s Middags gelijk inkopen gedaan bij de lokale supermarkt, 3 grote karren vol, waarvan 1 met alleen drank!!! Dit moet genoeg zijn voor 3 man voor 2-3 weken , hopen we.
De west-eilanden van de Cabo Verde zijn bergachtiger, tot wel 2500m hoog. Er moeten mooie groene dalen zijn waar prachtige wandelingen gemaakt kunnen worden. Een uitdaging!!
Het is donderdagavond en de carnaval begint. Veel opzwepende muziek en feestelijk verkleedde mensen. De carnavalskostuums zullen wel erg goedkoop zijn hier, want er is wel heel weinig textiel voor gebruikt. Meest wat veren. Ook een uitdaging!!
Maar ondanks deze 2 prachtige uitdagingen is de kapitein onverbiddelijk, hij wil morgen, 28 febr, vertrekken. De weers- en windverwachtingen zijn gunstig, dus we moeten nu gaan. Aan een kant wel jammer, maar de oceaan trekt ook en met gunstige wind moet je die kans pakken. Wandelen en carnaval dan maar een andere keer. ´s Avonds eten in de marina club, waar nog meer bemanningen zijn die over willen zeilen, maar die vertrekken allen pas na de carnaval.
De volgende morgen, 28 febr., doen we de laatste inkopen en checken uit bij de politie. Om 14.15 GMT vertrekken we. 2000 mijl te gaan. Eerst ong. 1000 mijl zuid naar de evenaar en dan 1000 mijl zuidwest naar Brazilië. Tot vlak bij de evenaar zullen we een mooie NO passaat wind houden, rond de evenaar zijn de doldrums, de windstille gebieden en dan ten zuiden van de evenaar zullen we de ZO passaatwind oppikken. Als we een meer westelijke, diagonale koers recht naar Brazilië zouden gaan, zitten we langer in de doldrums. Dagenlang ronddrijven is geen prettig vooruitzicht en we willen niet te veel motoren. Dan maar wat extra mijlen met goede wind.
3de etappe.
Na eerst een ¨vertrek-biertje¨ genomen te hebben op de goede vaart, vertrekken we ´s middags om 14.15 gmt en varen tussen de eilanden Sao Vincente en Sao Antao door de oceaan op. Tussen de eilanden staat een venturi-wind die toeneemt tot 40kn. De Spirit vliegt met een snelheid van af en toe 10 kn over de golven. Als we dit zo zouden houden zijn we wel erg snel aan de overkant. Maar als we onder de eilanden vandaan komen neemt de wind af en komen we in de langere oceaan-deining. Er volgt een rustige nacht, nog wel wat hobbelig, maar we zijn al snel gewend en ingeslingerd.
De wachten zijn weer ingedeeld en ik draai de nachtwacht of hondenwacht. Er zijn ´s nachts weer heel veel sterren en de Poolster , in het verlengde van sterrenbeeld de Grote Beer, is nog net te zien boven de horizon. Die zal straks wel verdwijnen als we over de evenaar zijn. Op het noordelijk halfrond was de Poolster ´s nachts altijd mijn gids toen ik met Mieke ook nachten doorvoer. Toen duurde mijn wachten de hele nacht, want Mieke zeilde niet ´s nachts, nu duurt mijn nachtwacht maar 4 uur, van 00.00 -04.00 GMT. Die zijn snel voorbij. Ik zal nog moeten kijken welk sterrenbeeld ik op het zuidelijk halfrond als gids kan nemen, vermoedelijk het Zuiderkruis. Voorlopig navigeren we op plotter, tablet, mobiel en ook papieren kaart. De autohelm is ingesteld en doet het prima en met deze constante wind hoef je weinig aanpassingen aan de zeilen te doen. Een makkie dus.
Na 24 uur hebben we 150 mijl afgelegd, een mooie start en prima gemiddelde van 6,25 mijl, maar dit zullen we niet gaan volhouden. Richting de evenaar zal de wind langzaam afnemen. Aan boord is veel techniek en altijd gaat er wel iets stuk. Ook nu weer. De pot van het achtertoilet breekt af, de bevestigingsschroeven zijn afgebroken. Ja geen wonder met 2 reisgenoten van ieder 100kg+ op een slingerende pot!! Bij een hobbelige koers worden er nieuwe schroeven ingedraaid en zit het toilet weer vast. We kunnen weer op de pot en hebben dus een biertje verdiend. We hebben ook nog een voortoilet, maar daar slingert het nog meer, dus die gebruiken we vrijwel niet op zee.
Op 2 maart na 2 dagen op zee hebben we 276 mijl afgelegd, dus de 2de 24 uur 126 mijl, iets meer dan 5mijl gemiddeld. Dit gemiddelde moeten we zien vol te houden. Nog 724 mijl tot de evenaar en daarna nog ong. 1000 mijl naar Brazilië. Dus nog ong. 14 dagen te gaan zo. Die dag breekt de tafel in de kuip af omdat er iemand tegenaan slingert. Met een aantal nieuwe schroeven en een provisorische hoekbevestiging kunnen we de tafel weer gebruiken. Probleem snel verholpen, dus een biertje verdiend. Dat is wel lekker want de temperatuur buiten loopt overdag al op naar 25 graden en ´s nachts wordt het niet meer kouder dan 20 graden.
Voor landrotten: De omtrek rond de wereld, gemeten over de meridianen die over de polen lopen, is verdeeld in 360 graden van elk 60 minuten, dus 21600 minuten en elke minuut is gelijk gesteld aan 1 mijl. Bij ong. 40.000km omtrek ronde de wereld over de polen gemeten maakt dat dat 1 minuut = 1 mijl = 1853m is. De wind- en bootsnelheid wordt uitgedrukt in knopen, dat is mijlen per uur.
De wind draait iets naar het noorden en we bomen de genua uit over stuurboord en het grootzeil fixeren we over bakboord. Zo vlinderen we over de oceaan. De boot rolt wel een beetje op de ong. 2 meter hoge golven. Er drijven veel grote wiervelden rond, hopelijk geven die geen problemen. Ook zien we veel vliegende vissen die opgejaagd worden door roofvissen.
Plotseling gaat het water alarm af. Er staat heel wat water in het motorruim. Even proeven; zout water, moet dus van buiten komen. De bilgepomp aan en het water wegpompen, daarna inspecteren. Valt niet mee in een rollende, kleine en warme ruimte, maar het blijkt dat de schroefasdoorvoer een beetje lekt. Hier was voor vertrek nog een nieuwe vetkoord afdichting op geplaatst, maar de moeren waren onvoldoende aangedraaid. Euvel dus snel verholpen en dus weer een biertje verdiend.
De 3de dag op 3 maart leggen we 141 mijl af, totaal tnt 417mijl.
De 4de dag wordt er vers brood gebakken. Op de AIS zien we voor het eerst een andere boot, een vrachtboot op weg naar Nederland. Verder niets te bekennen. De wind is constant en we schommelen rustig verder. De 4de dag leggen we 132 mijl af. We hebben er nu ong. een kwart opzitten, nog ong. 12 dagen te gaan. De temperatuur stijgt, overdag is het 27 graden en ´s nachts ong. 20. We naderen de tropen. Het wordt ook vochtiger. We maken daggemiddelden van 150 mijl bij een constante NO wind. Alle activiteiten aan boord worden routine; eten koken, brood bakken, water en stroom draaien, douchen, wachten lopen, klusjes en kleine reparaties doen, De dagen gaan snel voorbij.
Het wordt meer bewolkt en op dag 7 krijgen we de eerste buitjes en de wind zwakt af, zelfs zover dat we achter de boot gaan zwemmen, aan een lange lijn, om af te koelen in de oceaan want de temp. is nu ong. 30 graden en het is vochtig. We zijn in de doldrums, de windstille gebieden rond de evenaar. Na het zwemmen begint de vishengel te ratelen, beet. Voorzichtig indraaien. Dit moet een grote zijn gezien de spanning op de lijn. Op een gegeven moment schiet de vis onder ons door en de lijn schuurt langs de boot en knapt. Helaas geen verse sushi of vis carpaccio vandaag.
Op de 8ste dag, 8 maart, passeren we om 11.15 de evenaar en varen we het zuidelijk halfrond op. We hebben 1060 mijl afgelegd en moeten nog 960 mijl tot Salvador. We zijn over de helft. We stoppen de motor, trekken een fles champagne open en proosten op deze prestatie. We springen overboord en zwemmen op de evenaar. Tevens geven we Neptunus ook een slokje champagne, want je kunt die oude man toch niet aan boord laten klimmen!! Hij krijgt zijn natje in zijn eigen element, de oceaan. Water temperatuur is 28 graden, lucht temp. 30 graden.
We starten de motor weer en gaan verder, we hopen snel door de doldrums te komen om de Zuid Oost passaatwind optepikken, dan kunnen we weer zeilen en is het hopelijk wat minder benauwd.
´s Middags ratelt de hengel weer, beet. Langzaam wordt de vis binnen gedraaid, oppassen dat hij niet onder ons doorschiet en de lijn weer knapt. In een stromende tropische regenbui en met veel geduld en manoeuvreren komt na 15 minuten de vis boven water en al snel aan dek. Een echte bonito, een soort tonijn met rood vlees, 85 cm lang en meer dan 10kg, waarvan zeker 6 kg mooi vlees. Hier kunnen we meerdere dagen van eten. De vis wordt aan dek schoongemaakt en de tropische regenbui helpt om het dek weer schoon te spoelen. ´s Avonds gebakken verse visfilet met rijst en salade. Een diner een cruiseschip waardig.
Op zondag 9 maart, we zijn nu 9 dagen onderweg, moeten we nog 860 mijl tot Salvador. De wind neemt iets toe tot 8kn en uit het noordwesten. We zetten de genaker (asymmetrische spinaker) en ook nu weer verast ons een tropische regenbui, waardoor we weer drijfnat worden maar gelukkig wat afkoelen. Met de genaker kunnen we een snelheid van ong. 4 – 5 kn halen, Over ong. 80 mijl hopen we de doldrums achter ons te laten en dan de ZO passaat optepikken zodat we weer met normale snelheid en dagafstanden kunnen rekenen. De eerste 9 dagen zijn vlot verlopen en we maken goede vordering. Nog 6-7 dagen te gaan.
Theo