Het was een heerlijke warme donderdag. Wel in de verte boven de bergen zwarte wolken. En de straten en auto’s waren nat van de dauw.
Maar de zon schijnt aan de kust. Een mooie dag voor de wandeling van Arguineguin via Anfi naar Puerto Rico.
De dag begint zoals altijd als ik met het openbaar vervoer naar de plek van vertrek rijd, met een gevoel van spanning. Komt de bus wel en stap ik uit bij de juiste halte? Casa Memo in dit geval.
Bus 1 komt op tijd maar moest langzaam rijden vanwege de vele wielrenners op de bochtige weg. Toen we het bord Arguineguin hadden gepasseerd en het plaatsje inreden, vroeg ik maar eens aan de chauffeur of we in de buurt van Plaza Negra, de locatie van de markt en ons vertrekpunt waren. Een passagier wees naar achteren: de halte was al voorbij. De eerstvolgende halte uitgestapt, terug gelopen en met hulp van Google Maps nog ruim op tijd voor de koffie bij het café aangekomen. Ik herkende dit van een vorige wandeling een paar weken terug naar Anfi. En er waren al wandelaars aanwezig gelukkig.
Om 10:30 uur vertrokken we naar Anfi. Een prachtige wandeling over vlak terrein langs strand en de zee en de haven. We waren met een kleine 50 wandelaars. In Anfi kregen we tot 12:00u pauze, een klein half uur. We konden ons verdelen over de verschillende cafeetjes.
De wandeling zou vervolgd worden door de barranco van Arguineguin, met een klim en een tocht over stenig en stoffig terrein. Niet voor iedereen goed te doen. Daar is op gerekend. Mensen kunnen hier in Anfi de bus of een taxi nemen en teruggaan. Of, als ze zich voor de lunch hebben opgegeven, alvast naar het restaurant gaan. De afspraak is dat we daar om 13:30u zijn.
Met een kleinere groep wordt de wandeling vervolgd. Het is goed opletten waar je je voeten zet, maar het is goed te doen en we kunnen gezellig verder praten zoals we dat nu eenmaal altijd doen tijdens de wandeling. Er is wel een lastig plekje. Maar daar staat een vriendelijke man van gemeentewerken klaar om ons met een helpende hand over de barricade heen te loodsen. Aardig.
De volgende rustplaats blijkt bij een grotwoning te zijn waar kunstenaars wonen. Zij maken van schelpen en stenen met onder andere verf leuke kunstobjecten. Het is warm en we nemen wat slokjes uit onze waterflessen. En dan moeten we alweer doorlopen om op tijd bij het restaurant te zijn. Mooie trappen leiden ons naar beneden Puerto Rico in. Al snel komen we bij het oude winkelcentrum en daar worden we binnengehaald door Fria en Toon alsof we de vierdaagse hebben gelopen.
Daar is ook het Chinese wokrestaurant, Wok Great slow boat, onze lunchgelegenheid. Voor 15€ kunnen we hier een royale keus aan gerechten via het lopend buffet uitzoeken. We zetten de kok ook flink aan het werk om voor ons vlees, kip of zalm te wokken met groentes en saus naar keuze. Ik heb me zeer tegoed gedaan, het smaakt allemaal prima en de gebruikte borden en bestek worden snel opgehaald.
Er is georganiseerd dat degenen die hun auto in Arguineguin hebben gestald, kunnen meerijden met twee auto’s naar Arguineguin. Daar halen ze hun auto op en rijden naar het restaurant terug om de meerijders op te halen.
Het is nog lang gezellig gebleven in het restaurant totdat ook de laatste wandelaars tevreden met bus, auto of lopend naar huis terugkeerden. Dank aan de organisatie voor weer een prachtige wandeldag.
Linda Goldschmeding
