Hieronder 2 ingezonden stukken van tennissers:
Mijn tennis beleving.
Op 5 december kreeg ik een berichtje van Monique van de zaterdagtennis: of we nog naar Gran Canaria kwamen?
Ja, schreef ik naar haar, 10 januari komen we weer. We keken ernaar uit om het natte, winderige en koude Nederland te verruilen voor het zonnige en warme Gran Canaria.
De kerst voorbij….oud en nieuw voorbij….koffer gepakt en op 10 januari landden we op Las Palmas airport.
2 dagen hiervoor kreeg ik een appje van Monique: of ik zaterdag al wilde meespelen op de club. Dit is toch fantastisch, dacht ik en voelde mij meteen welkom.
Dus zaterdag, gewapend met mijn tennisracket en water op weg naar het tennispark.
Toch wel weer een beetje spannend. Maar de spanning verdween als sneeuw voor de zon, toen ik enthousiast begroet werd door Monique en Rob en velen van jullie.
4 weken lang mocht ik met jullie spelen, heel leuk en gezellig en op de tennis “after party” heb ik ook vele leuke gesprekken gevoerd onder het genot van een biertje en hapjes.
De laatste zaterdag was het pizza avond.
Vele dozen met verschillende soorten pizza’s kwamen op tafel, biertje of glaasje wijn erbij.
Lekker eten met z’n allen, leuke gesprekken……gewoon erg gezellig.
Wat een leuke groep hebben jullie!
Helaas zitten we nu weer in het natte, druilerige en winderige weer.
Volgend jaar hoop ik weer met jullie mee te kunnen spelen.
Ontzettend bedankt allemaal!
Groetjes van Marina.
Koeienbel
Zaterdag 3 februari was het weer een gezellige drukte op de tennisbanen in Maspalomas.
Monique en Rob kwamen aansjouwen met de wel bekende tas waar de ballen en het programma in zitten, en natuurlijk de grote (koeien)bel voor de volgende ronde.
De klokkenluider, nee niet van de Notre Dame maar Rob Rollenberg, was zoals altijd ook aanwezig, die stipt bijhoud om de wissels aan te kondigen door flink te zwaaien met de ” bel”, wel te verstaan.
Na het tennissen konden de sportievelingen met een lekker koud drankje aan schuiven aan de lange tafels die al klaar gezet waren door de niet sportievelingen (grapje). Iedereen was moe, maar nóg niet voldaan, want de pizza’s kwamen er nog aan. Het was dan ook een gezellige beestenboel toen de 30 verschillende pizza’s werden gebracht. Het was werkelijk smullen, en als klap op de vuurpijl kregen we een lekker ijsje toe. Nou het was een gelik van jewelste zoals je op de foto kunt zien, maar we hadden pret voor tien. Carolien en Teun waren de fotograven voor deze dag, dat deden ze met veel plezier en veel gelach.
Al met al een geslaagde dag!
Teun Holleman
